समयसँगै स्मृतिहरु धुमिल भएर जाला,
एक अर्काको सामिप्यताको लत छुटेर जाला,
हाम्रो जिन्दगी भुगोलको छुट्टाछुट्टै किनारमा
आ – आफ्नै परिवेशमा बितेर जाला !
सम्झनै नआउनु , बिर्सिनु र बिर्सेको स्वाङ पार्नु
फरक फरक भावहरु हुन् ………….
जीवनको पहिलो हिउँदे झरी र हिमपातमा
सँगै रुझेको कसरी बिर्सन सक्छ मनले ?
हरेक दहिको कटेरोले सम्झाउने छ
सँगै जुजुधौको स्वाद लिएको !
त्यो साउने झरी … रुझ्दैभिज्दै
लङ्ड्राइभ गएको पनि याद आउँदैन र?
म त सम्झने छु हरेक चुरोटको ठुटाहरुमा तिमीलाई
जुका लाग्ने मौसम अनि जुनेली रातमा,
शीत पर्ने सुन्दर बिहानीहरुमा…
हिलाम्य सडक अनि धुलाम्य वातावरणमा
तिम्रो याद ठिङ्ग उभिएको हुनेछ
मेरो मानसपटलमा !!
त्यो पावरवाला चस्माभित्रको नशालु आँखा
टाढा हुँदा सँधै गर्ने झगडा ,नजिक हुँदा गर्ने
असीमित माया र स्नेह भुल्न सक्ला र यो मनले?
जीवनको त्यो सुन्दर पाटो
बिर्सिदेउ सक्छौ भने तिमी !!
तिमीले सम्झिन छोडेको क्षण
म पनि सक्छु कि तिमीलाई
बिर्सन ????
स्वतन्त्र शरु 